səhər-səhər

z. Səhər vaxtı, səhər tezdən, səhər olan kimi, sübhçağı. Səhərsəhər qapımızın ağzını kəsdi. – Səhər-səhər bağda gəzən nazənin; Dəstinlə qönçəni üz, qadan alım! A. Ə.. Səhər-səhər «Azərşərabın» müştəriləri <Cəlilbəyi> qonaq eləmişdilər. S. Rəh..